Աներձագը մահացել է որոշ ժամանակ անց՝ ջրազրկումից, իսկ նրա մահվան հաջորդ օրը հորդառատ անձրև է սկսել, որը և փրկել է վաղաժամկետ մահից մեր հերոսին։ Նա ջուր է հավաքել և սնվել է ձկնորսությամբ։ Այսպես շարունակկվել է շաբաթներ շարունակ, մինչև մի օր նա հորիզոնում նշմարել է «Marshalls 203» նավը։
Չնայած գործադրած բոլոր ջանքերին, նավից նրան չեն նկատել և այդ ժամանակ նրան «օգնել է» հսկայական մի սպիտակ շնաձուկ։ Սարսափազդու ծովային գիշատիչը հարձակվել է նավի վրա և իր գրոհներով բրթելով հասցրել է «Marshalls 203»-ի մոտ և անսպասելիորեն հեռացել է։
Նավի վրայից այս ամենին ապշահար եղած ուղևորներից առաջին բանը, որ ուզել է երջանիկ այս ճապոնացին, եղել է ծխախոտը։
Հիրավի, այս դեպքը կոտրում է ծովային տարբեր պատմություններում փրկվողների պատմությունների մասին կարծրատիպերը, որովհետև փաստացի փրկիչի դերում դելֆինները իրենց տեղը զիջեցին շնաձկանը, իսկ փրկիչ ջրի կումը փոխարինվեց ծխախոտի ծուխով։
No comments:
Post a Comment